5 բառ և կազմիր բառակապակցություններ: Քրքիջ-ուրախ քրքիջ։ Պաղատել-ծնկաչոք պաղատել։ Խարտյաշ-մուք խարտյաշ։

5 բառ և կազմիր բառակապակցություններ: Քրքիջ-ուրախ քրքիջ։ Պաղատել-ծնկաչոք պաղատել։ Խարտյաշ-մուք խարտյաշ։ Մրրիկ-ուժեղ մրրիկ։ Հողմ-սարսափելի հողմ։

բառ և կազմիր նախադասություններ

Քրքիջ-ես իմ ընկերուհիների հետ բարձր քրքջում էի։ Պաղատել-այսօր մենք Աստծուն պաղատում ենք որ լինի խաղաղություն։ Խարտյաշ-իմ մայրիկի մազերը խարտյաշ են։ Մրրիկ-անապատում հաճախ մրրիկներ են լինում։ Հողմ-ձմռանը հաճախակի հողմ է լինում։

Բառարանի օգնությամբ բացատրիր հետևյալ բառերը ու սովորիր:

երկյուղ-վախի զգացում։
սաստիկ-մեծ ուժով դրսևորվող։
որոտընդոստ-որոտի ձայնով։
քրքիջ-բարձրաձայն ծիծաղ։
քարայր-քարանձավ։
պաղատել-աղաչել։
պաղատագին-մեծ պաղաատանքով։
տարեց-ոչ երիտասարդ։
խեղկատակ-տներում ծառայող։
խարտյաշ-բալ շագանակագույնին տվող գույնով:
ակնթարթ-աչքի կոպերը։
հողմ-ուժեղ քամի։
պատճենել-յուրացնել։
մրրիկ- պտուտաձև քամի։

1․

100:20=5

282:14=31

32:45=6

2.

14×5=448

74×2=148

85×5=425

3.

400:20=20

500:5=100

625:25=25

4.

4208=4×1000+2×100+0x10+8×1

5.

(41:8+10×5)+(200-100)=155

1. Դո՛ւրս գրիր անծանոթ բառերը և բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր: Զմրուխտյա-զմրուխտէ, չիբուխ-ծխափող, մացառ-չոր խոտ,ավիղ, շավիղ-նեղ արահետ, որդեգրել-դառնալ ծնող ուրիշի երեխայի համար, օջախ-խարույկ։
2. Քո սիրած գույնով ներկիր այն հատվածները, որտեղ երևում է խրճիթի երջանիկ լինելը: Ժպիտով լցնում է երջանիկ խրճիթը:
3. Գրիր մգեցրած բառերի հոմանիշները: Մեղմիկ-հանդարտ, մտմտալ-մտորել, շավիղ- ուղի, շնորհալի-մեծաշնորհ, ուրախանալ-բերկրել, շքեղ-փառահեղ, վերջալույս-արևամուտ, կրակ-հուր, տաք-ջերմ։
4. Վերնագրիր առանձնացված հատվածները: Զմրուխտյա գետակի վրա մի խեղճ ջրաղաց կար-Զմրուխտյա գետակը և ջրաղացը։ Ջրաղացի դռան առջև, կանաչ ուռենու տակ, թիկն էր տվել ջրաղացպանը և չիբուխը գոհ ծխում. կողքին նստել էր կինը, իսկ նրանց աչքերի առջև մի սիրուն մանուկ՝ նրանց երեխան, խաղ էր անում-Ջրաղացպանը և իր ընտանիքը։ Մեղմիկ սոսափում էր ուռենին, և ջրաղացն անուշ մտմտալով, ասես հին օրերից մի հին հեքիաթ էր պատմու-Ջրաղացի հեքիաթը։ Ինչպես եղավ, մի օր այդ սիրուն մանուկը վազելով թիթեռնիկի հետևից, հեռացավ ջրաղացից, ընկավ մացառների մեջ, անցավ ձորակից ձորակ, կորցրեց ջրաղացի շավիղը ու գնաց, գնաց, հասավ մեծ ճանապարհին, նստեց եզերքին ու լաց եղավ-Մոլորված մանուկը։ Անցավ մի քարավան. մի ուղևոր տեսավ լացող մանուկին, խղճաց, վեր առավ և իր հետ տարավ-Կորած մանուկը և քարավանը։ Տարավ իր տունը, և որովհետև զավակ չուներ, որդեգրեց նրան-Որդեգրված մանուկը։ Մանուկը մեծացավ, դարձավ մի շնորհալի երիտասարդ-Շնորհալի մանուկը։ Ամենքը սիրում էին նրան և ուրախանում նրա վրա, բայց նա տխուր էր, միշտ տխուր-Տխուր մանուկը։ Երբ երեկոները մենակ նստում էր իրենց շքեղ պատշգամբում, որի շուրջը բացվում էր պարտեզը հովասուն ծառերով և կարկաչուն շատրվաններով՝ նրա հոգին սլանում էր մի ուրիշ վայր, որ հեռավոր երազի պես մեկ երևում էր, մեկ չքանում…Երևում էր մի խեղճ ջրաղաց զմրուխտյա գետակի վրա, որ օր ու գիշեր մանկության պես սիրուն մի հին հեքիաթ էր պատմում, տեսնում էր երկու հարազատ դեմքեր՝ նստած կանաչ ուռենու տակ. մեկը մտքի մեջ ընկած չիբուխ է ծխում, մյուսը արցունքոտ աչքերով նայում է հեռուն-Մտորումներ անցյալի մասին։ -Ինչու՞ ես տխուր, իմ որդի, -ասում էր հարուստ հայրը նրան,-ի՞նչդ է պակաս, թե սեր ունես մի աղջկա, հայտնիր, թե չէ, ինչ կա-Մանկան մտքերը։ Եվ խնջույք էր սարքել բարի հայրը որդուն ուրախացնելու համար. դահլիճները լուսավորված էին ջահերով. նազելի աղջիկները պատել էին երտասարդի շուրջը, ասում ու ծիծաղում էին-Երիտասարդի ուրախ օրը։ Եվ երիտասարդը մի օր զգույշ դուրս ելավ դահլիճներից, անհայտացավ խավարի մեջ ու էլ չվերադարձավ-Խավարի մեջ մոլորված երիտասարդը։ Նա գնաց, շրջեց, թափառեց շատ ու շատ տեղեր, հարցուփորձ արավ և մի օր վերջալույսի շողերի տակ տեսավ զմրուխտյա գետակի վրա մի խեղճ ջրաղաց: Տեսավ՝ ջրաղացին կռնակը տվել է մի հին խրճիթ, որի բուխարիկից մարմանդ ծուխ է ելնում-Հարազատ ջրաղացը։ Մոտեցավ խրճիթին, կամացուկ նայեց լուսամուտից ներս. նստել էր մի ալևոր մարդ և մտախոհ չիբուխ էր ծխում. մի երերուն պառավ ցամաքած ձեռքերով սեղան էր փռում: Երբ նրանք հացի նստան, պառավը վերցրեց մի կտոր հաց ու ասավ-մանկության հիշողություններ։ Այս էլ որդուս բաժինը-Որդու բաժինը։ Ա՜յ կնիկ, այս քանի տարի է, միշտ էլ որդուս բաժինն ես պահում ու առավոտ անծանոթ անցորդներին տալիս…Հե՜յ մեր որդին էլ չի գա-Մոր սիրտը։ Ա՜յ մարդ, աստված գիտե, մեր որդին հիմա ու պատի տակ կուչ է եկել. ուրիշի մոր ձեռքին է նայում, կարելի է այն մոր տղան էլ հեռու տեղ է, ու ես նրան իմ որդուս բաժինն եմ տալիս. ինչ իմանաս, կարելի է նայել իմ որդուս իրենից բաժին է տալիս-Մոր մտքերը։ Այդ միջոցին ներս ընկավ որդին, գրկեց մորն ու հորը, համբուրեց և լացեց-Որդու վերադարձը։ Ա՜ , մեր որդին,-բացականչեցին ծերունիները և գրկերի մեջ առան իրենց կորած, կարոտացած որդուն և լաց եղան-Ծնողների ուրախությունը։ Օջախի մեջ կարմիր կրակը ուրախ-ուրախ թևին է տալիս, պայծառ ու տաք ժպիտով լցնում է երջանիկ խրճիթը-Երջանիկ խրճիթը։ Ջրաղացը անուշ-անուշ մտմտալով, մանուկ օրերից մի հեքիաթ է պատմում՝ մանկության պես սիրուն մանկության պես ոսկի-Ջրաղացի ոսկե հեքիաթը։
5. Ընտրիր հատվածներից մեկը և գրավոր պատմիր:

1. Դո՛ւրս գրիր անծանոթ բառերը և բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր: Զմրուխտյա-զմրուխտէ, չիբուխ-ծխափող, մացառ-չոր խոտ,ավիղ, շավիղ-նեղ արահետ, որդեգրել-դառնալ ծնող ուրիշի երեխայի համար, օջախ-խարույկ։
2. Քո սիրած գույնով ներկիր այն հատվածները, որտեղ երևում է խրճիթի երջանիկ լինելը: Ժպիտով լցնում է երջանիկ խրճիթը:
3. Գրիր մգեցրած բառերի հոմանիշները: Մեղմիկ-հանդարտ, մտմտալ-մտորել, շավիղ- ուղի, շնորհալի-մեծաշնորհ, ուրախանալ-բերկրել, շքեղ-փառահեղ, վերջալույս-արևամուտ, կրակ-հուր, տաք-ջերմ։
4. Վերնագրիր առանձնացված հատվածները: Զմրուխտյա գետակի վրա մի խեղճ ջրաղաց կար-Զմրուխտյա գետակը և ջրաղացը։ Ջրաղացի դռան առջև, կանաչ ուռենու տակ, թիկն էր տվել ջրաղացպանը և չիբուխը գոհ ծխում. կողքին նստել էր կինը, իսկ նրանց աչքերի առջև մի սիրուն մանուկ՝ նրանց երեխան, խաղ էր անում-Ջրաղացպանը և իր ընտանիքը։ Մեղմիկ սոսափում էր ուռենին, և ջրաղացն անուշ մտմտալով, ասես հին օրերից մի հին հեքիաթ էր պատմու-Ջրաղացի հեքիաթը։ Ինչպես եղավ, մի օր այդ սիրուն մանուկը վազելով թիթեռնիկի հետևից, հեռացավ ջրաղացից, ընկավ մացառների մեջ, անցավ ձորակից ձորակ, կորցրեց ջրաղացի շավիղը ու գնաց, գնաց, հասավ մեծ ճանապարհին, նստեց եզերքին ու լաց եղավ-Մոլորված մանուկը։ Անցավ մի քարավան. մի ուղևոր տեսավ լացող մանուկին, խղճաց, վեր առավ և իր հետ տարավ-Կորած մանուկը և քարավանը։ Տարավ իր տունը, և որովհետև զավակ չուներ, որդեգրեց նրան-Որդեգրված մանուկը։ Մանուկը մեծացավ, դարձավ մի շնորհալի երիտասարդ-Շնորհալի մանուկը։ Ամենքը սիրում էին նրան և ուրախանում նրա վրա, բայց նա տխուր էր, միշտ տխուր-Տխուր մանուկը։ Երբ երեկոները մենակ նստում էր իրենց շքեղ պատշգամբում, որի շուրջը բացվում էր պարտեզը հովասուն ծառերով և կարկաչուն շատրվաններով՝ նրա հոգին սլանում էր մի ուրիշ վայր, որ հեռավոր երազի պես մեկ երևում էր, մեկ չքանում…Երևում էր մի խեղճ ջրաղաց զմրուխտյա գետակի վրա, որ օր ու գիշեր մանկության պես սիրուն մի հին հեքիաթ էր պատմում, տեսնում էր երկու հարազատ դեմքեր՝ նստած կանաչ ուռենու տակ. մեկը մտքի մեջ ընկած չիբուխ է ծխում, մյուսը արցունքոտ աչքերով նայում է հեռուն-Մտորումներ անցյալի մասին։ -Ինչու՞ ես տխուր, իմ որդի, -ասում էր հարուստ հայրը նրան,-ի՞նչդ է պակաս, թե սեր ունես մի աղջկա, հայտնիր, թե չէ, ինչ կա-Մանկան մտքերը։ Եվ խնջույք էր սարքել բարի հայրը որդուն ուրախացնելու համար. դահլիճները լուսավորված էին ջահերով. նազելի աղջիկները պատել էին երտասարդի շուրջը, ասում ու ծիծաղում էին-Երիտասարդի ուրախ օրը։ Եվ երիտասարդը մի օր զգույշ դուրս ելավ դահլիճներից, անհայտացավ խավարի մեջ ու էլ չվերադարձավ-Խավարի մեջ մոլորված երիտասարդը։ Նա գնաց, շրջեց, թափառեց շատ ու շատ տեղեր, հարցուփորձ արավ և մի օր վերջալույսի շողերի տակ տեսավ զմրուխտյա գետակի վրա մի խեղճ ջրաղաց: Տեսավ՝ ջրաղացին կռնակը տվել է մի հին խրճիթ, որի բուխարիկից մարմանդ ծուխ է ելնում-Հարազատ ջրաղացը։ Մոտեցավ խրճիթին, կամացուկ նայեց լուսամուտից ներս. նստել էր մի ալևոր մարդ և մտախոհ չիբուխ էր ծխում. մի երերուն պառավ ցամաքած ձեռքերով սեղան էր փռում: Երբ նրանք հացի նստան, պառավը վերցրեց մի կտոր հաց ու ասավ-մանկության հիշողություններ։ Այս էլ որդուս բաժինը-Որդու բաժինը։ Ա՜յ կնիկ, այս քանի տարի է, միշտ էլ որդուս բաժինն ես պահում ու առավոտ անծանոթ անցորդներին տալիս…Հե՜յ մեր որդին էլ չի գա-Մոր սիրտը։ Ա՜յ մարդ, աստված գիտե, մեր որդին հիմա ու պատի տակ կուչ է եկել. ուրիշի մոր ձեռքին է նայում, կարելի է այն մոր տղան էլ հեռու տեղ է, ու ես նրան իմ որդուս բաժինն եմ տալիս. ինչ իմանաս, կարելի է նայել իմ որդուս իրենից բաժին է տալիս-Մոր մտքերը։ Այդ միջոցին ներս ընկավ որդին, գրկեց մորն ու հորը, համբուրեց և լացեց-Որդու վերադարձը։ Ա՜ , մեր որդին,-բացականչեցին ծերունիները և գրկերի մեջ առան իրենց կորած, կարոտացած որդուն և լաց եղան-Ծնողների ուրախությունը։ Օջախի մեջ կարմիր կրակը ուրախ-ուրախ թևին է տալիս, պայծառ ու տաք ժպիտով լցնում է երջանիկ խրճիթը-Երջանիկ խրճիթը։ Ջրաղացը անուշ-անուշ մտմտալով, մանուկ օրերից մի հեքիաթ է պատմում՝ մանկության պես սիրուն մանկության պես ոսկի-Ջրաղացի ոսկե հեքիաթը։
5. Ընտրիր հատվածներից մեկը և գրավոր պատմիր:
7. Ի՞նչ ես կարծում՝ տղան ճի՞շտ վարվեց, երբ թողեց իրեն մեծացրած ծնողներին:

1. Դո՛ւրս գրիր անծանոթ բառերը և բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր: Զմրուխտյա-զմրուխտէ, չիբուխ-ծխափող, մացառ-չոր խոտ,ավիղ, շավիղ-նեղ արահետ, որդեգրել-դառնալ ծնող ուրիշի երեխայի համար, օջախ-խարույկ։
2. Քո սիրած գույնով ներկիր այն հատվածները, որտեղ երևում է խրճիթի երջանիկ լինելը: Ժպիտով լցնում է երջանիկ խրճիթը:
3. Գրիր մգեցրած բառերի հոմանիշները: Մեղմիկ-հանդարտ, մտմտալ-մտորել, շավիղ- ուղի, շնորհալի-մեծաշնորհ, ուրախանալ-բերկրել, շքեղ-փառահեղ, վերջալույս-արևամուտ, կրակ-հուր, տաք-ջերմ։
4. Վերնագրիր առանձնացված հատվածները: Զմրուխտյա գետակի վրա մի խեղճ ջրաղաց կար-Զմրուխտյա գետակը և ջրաղացը։ Ջրաղացի դռան առջև, կանաչ ուռենու տակ, թիկն էր տվել ջրաղացպանը և չիբուխը գոհ ծխում. կողքին նստել էր կինը, իսկ նրանց աչքերի առջև մի սիրուն մանուկ՝ նրանց երեխան, խաղ էր անում-Ջրաղացպանը և իր ընտանիքը։ Մեղմիկ սոսափում էր ուռենին, և ջրաղացն անուշ մտմտալով, ասես հին օրերից մի հին հեքիաթ էր պատմու-Ջրաղացի հեքիաթը։ Ինչպես եղավ, մի օր այդ սիրուն մանուկը վազելով թիթեռնիկի հետևից, հեռացավ ջրաղացից, ընկավ մացառների մեջ, անցավ ձորակից ձորակ, կորցրեց ջրաղացի շավիղը ու գնաց, գնաց, հասավ մեծ ճանապարհին, նստեց եզերքին ու լաց եղավ-Մոլորված մանուկը։ Անցավ մի քարավան. մի ուղևոր տեսավ լացող մանուկին, խղճաց, վեր առավ և իր հետ տարավ-Կորած մանուկը և քարավանը։ Տարավ իր տունը, և որովհետև զավակ չուներ, որդեգրեց նրան-Որդեգրված մանուկը։ Մանուկը մեծացավ, դարձավ մի շնորհալի երիտասարդ-Շնորհալի մանուկը։ Ամենքը սիրում էին նրան և ուրախանում նրա վրա, բայց նա տխուր էր, միշտ տխուր-Տխուր մանուկը։ Երբ երեկոները մենակ նստում էր իրենց շքեղ պատշգամբում, որի շուրջը բացվում էր պարտեզը հովասուն ծառերով և կարկաչուն շատրվաններով՝ նրա հոգին սլանում էր մի ուրիշ վայր, որ հեռավոր երազի պես մեկ երևում էր, մեկ չքանում…Երևում էր մի խեղճ ջրաղաց զմրուխտյա գետակի վրա, որ օր ու գիշեր մանկության պես սիրուն մի հին հեքիաթ էր պատմում, տեսնում էր երկու հարազատ դեմքեր՝ նստած կանաչ ուռենու տակ. մեկը մտքի մեջ ընկած չիբուխ է ծխում, մյուսը արցունքոտ աչքերով նայում է հեռուն-Մտորումներ անցյալի մասին։ -Ինչու՞ ես տխուր, իմ որդի, -ասում էր հարուստ հայրը նրան,-ի՞նչդ է պակաս, թե սեր ունես մի աղջկա, հայտնիր, թե չէ, ինչ կա-Մանկան մտքերը։ Եվ խնջույք էր սարքել բարի հայրը որդուն ուրախացնելու համար. դահլիճները լուսավորված էին ջահերով. նազելի աղջիկները պատել էին երտասարդի շուրջը, ասում ու ծիծաղում էին-Երիտասարդի ուրախ օրը։ Եվ երիտասարդը մի օր զգույշ դուրս ելավ դահլիճներից, անհայտացավ խավարի մեջ ու էլ չվերադարձավ-Խավարի մեջ մոլորված երիտասարդը։ Նա գնաց, շրջեց, թափառեց շատ ու շատ տեղեր, հարցուփորձ արավ և մի օր վերջալույսի շողերի տակ տեսավ զմրուխտյա գետակի վրա մի խեղճ ջրաղաց: Տեսավ՝ ջրաղացին կռնակը տվել է մի հին խրճիթ, որի բուխարիկից մարմանդ ծուխ է ելնում-Հարազատ ջրաղացը։ Մոտեցավ խրճիթին, կամացուկ նայեց լուսամուտից ներս. նստել էր մի ալևոր մարդ և մտախոհ չիբուխ էր ծխում. մի երերուն պառավ ցամաքած ձեռքերով սեղան էր փռում: Երբ նրանք հացի նստան, պառավը վերցրեց մի կտոր հաց ու ասավ-մանկության հիշողություններ։ Այս էլ որդուս բաժինը-Որդու բաժինը։ Ա՜յ կնիկ, այս քանի տարի է, միշտ էլ որդուս բաժինն ես պահում ու առավոտ անծանոթ անցորդներին տալիս…Հե՜յ մեր որդին էլ չի գա-Մոր սիրտը։ Ա՜յ մարդ, աստված գիտե, մեր որդին հիմա ու պատի տակ կուչ է եկել. ուրիշի մոր ձեռքին է նայում, կարելի է այն մոր տղան էլ հեռու տեղ է, ու ես նրան իմ որդուս բաժինն եմ տալիս. ինչ իմանաս, կարելի է նայել իմ որդուս իրենից բաժին է տալիս-Մոր մտքերը։ Այդ միջոցին ներս ընկավ որդին, գրկեց մորն ու հորը, համբուրեց և լացեց-Որդու վերադարձը։ Ա՜ , մեր որդին,-բացականչեցին ծերունիները և գրկերի մեջ առան իրենց կորած, կարոտացած որդուն և լաց եղան-Ծնողների ուրախությունը։ Օջախի մեջ կարմիր կրակը ուրախ-ուրախ թևին է տալիս, պայծառ ու տաք ժպիտով լցնում է երջանիկ խրճիթը-Երջանիկ խրճիթը։ Ջրաղացը անուշ-անուշ մտմտալով, մանուկ օրերից մի հեքիաթ է պատմում՝ մանկության պես սիրուն մանկության պես ոսկի-Ջրաղացի ոսկե հեքիաթը։
5. Ընտրիր հատվածներից մեկը և գրավոր պատմիր: Ինչպես եղավ, մի օր այդ սիրուն մանուկը վազելով թիթեռնիկի հետևից, հեռացավ ջրաղացից, ընկավ մացառների մեջ, անցավ ձորակից ձորակ, կորցրեց ջրաղացի շավիղը ու գնաց, գնաց, հասավ մեծ ճանապարհին, նստեց եզերքին ու լաց եղավ:
6. Եկավ մի օր, մանուկը վազում էր թիթեռի ետևից, և վազեց ջրաղացից հեռու, ընկավ չոր խոտեր մեջ։ Անցավ երկու ձորակներ։ Կորցրեց ջաղացի նեղ ճանապարհը, և քայլեց քայլեց, և տեսավ մեծ ճանապարհ։ Լաց լինելով նստեց և սկսեց բարձր լաց լինել։
7. Ի՞նչ ես կարծում՝ տղան ճի՞շտ վարվեց, երբ թողեց իրեն մեծացրած ծնողներին: Ինձ թվում է որ ոչ։ Որովհետև նրա ծնողները շատ տխրեցին և նրանք անհանգստանում էին։

1. Դուրս գրիր անծանոթ բառերը, բառարանի օգնությամբ բացատրիր և սովորիր: Մակաղած-արածել, անդուլ-անընդհատ, շառաչը-ալիքների ձայն, երազուն-երազկոտ, լիակուրծք-մեծ սրտով, սարսուռ-դողալ, հուժկու-հզոր, թավուտ-խիտ անտառ, մացառ-ճյուղեր։
2. Տեքստի չորս բառերում տառի փոխարեն վանդակ է դրված, փախչում, երբ, պատշգամբ, ակնթարթի։
3. դու՛րս գրիր այդ բառերը՝ լրացնելով բաց թողած տառերը:

Փախչում, երբ, պատշգամբ, ակնթարթի։

Найдите интересную инфорацию о Мхитаре Себастаци․ Мхитар родился в Севастии 7 ноября 1676 года. Он учил детей в школе. Поступил в монастырь Сурб Ншан святого знамения, где принял имя Мхитар. Мхитар Себастаци армянский языковед, богослов.

Проведите интервью у своих родителей, бабушек или дедушек. Спросите их,какой была их школа. Сравните их школу с вашей. Результаты представьте в виде аудио / видео / текста, разместите их в своём блоге.

Сделайте фото и видео своего любимого места в школе. Расскажите об этом уголке. Результаты представьте в виде презентаций (видео + рассказ, фото + рассказ) и разместите их в своём блоге.

Сочините рассказ на тему «Школа моей мечты». Результаты представьте в виде аудио / видео / текста, разместите их в своём блоге.

Я хочу чтобы в моей школе был отдельный уголок в каторм все дети дружили и этот уголок назывался дружба. Также я хочу чтобы в школе у каждого ученика был свой угалок отдыха. Школа должна быть новой, с хорошим ремонтом, в каждом классе должно быть чисто, светло и уютно. В школе моей мечты должно учиться меньше детей, что бы учитель успевал заниматься с каждым ребенком почти индивидуально, что позволило бы более подробно понять тему урока и исключить домашние задания.

Ընկեր, ընթերցել, ընթանալ, ընտրել բառերով կամ նրանց արմատներով 2-ական բառ կազմիր:

Ընկեր-ընկերասեր, ընկերություն, դասընկեր, գործընկեր, խաղընկեր։

Ընթերցել-ընթերցելի, անընթերցելի։

Ընթանալ-արագընթաց,

Ընտրել-ընտրություն, անընտրելի։

Որտեղ անհրաժեշտ է, գրիր ը տառը: Բառարանի օգնությամբ բացատրիր և սովորիր քեզ անծանոթ բառերը:

Հյուրընկալ, անակնկալ, անընկալելի, ակնբախ, ձկնկիթ, սրընթաց, ճեպընթաց, ինքնըստինքյան, կորնթարդ, մթնկա, հատընտիր, գույնզգույն, անստորագիր, հետզհետե, ակնդետ, խոչընդոտ, անընդմեջ, ակնթարթ, մակընթացություն, մթնշաղ, ազգընտիր, վայրընթաց, զուգընթաց:

Ձկնկիթ-ձկան ձու։

Մթնշաղ-մութնուլույս։

Ճեպընթաց-Որտեղով կարելի Է արագ ընթանալ:

Ինքնըստինքյան-ինքնին, իր Էությամբ։

Մակընթացություն-օվկիանոսի կամ ծովի մակերևույթի պարբերական բարձրացումը:

Մթնշաղ-մութնուլույս, արշալույսի կամ վերջալույսի աղջամուղջ:

Հետզհետե-հաջորդաբար, իրար ետևից:

Խոչընդոտ-գործունեությունը՝ առաջընթացը՝ աշխատանքը ևն խանգարող հանգամանք:

Հետզհետե-հաջորդաբար, իրար ետևից։

3.Լրացրու բաց թողած տաոերը:

Աշուն է, զովաշունչ ու պայծառ մի ոսկեփայլ աշուն, ինչպիսին լինում է Արարատյան դաշտում: Ողկույզներով ծանրաբեռնված խաղողի այգիները փայլփլում են խայտաբղետ գույներով: Ծիրանագույն դեղձը, բուրումնավետ սերկևիլը ժպտում են իրենց երփներանգ սաղարթների գրկում: Ամենից գեղեցիկը թերևս արծաթազօծ փշատենին է՝ թավշապատ տերևներով, յուրօրինակ պտղով: Նրանց խիտ շարքերը ձգվում են ընդարձակ այգիների երկայնքով, ասֆալտապատ ճանապարհների եզրերով:

18.11.2020  Ամփոփում

1.Կատարիր բազմապատկումը:

54×5=270

321×12=3852

2. Կատարիր բաժանումը:

3384:8=423

5440:17=320

3.Թվերը ներկայացրու կարգային գումարելիների գումարի տեսքով:

2786=2×1000+7×100+8×10+6

4703=4×1000+7×100+3

4.Կատարիր գործողությունը:

62x(4880:80-244:4)=0

1. 4880:80=61
2. 244:4=61
3. 61-61=0
4. 62×0=0

1. Բանաստեղծության մեջ ինչ երկրագործական գործիքի անուն կա, դուրս գրիր:
2. Թվարկիր էլ ինչ երկրագործական  գործիքներ գիտես. հարցրու նաև տան անդամներիդ: 
3. Ստեղծիր երկրագործական գործիքների բառարան: Ովքեր կարող են, բառարանը կազմեն power point ծրագրով՝ տեղադրելով նաև այդ գործիքների նկարները:

1. Բանաստեղծությունից դուրս գրիր գործողություն ցույց տվող բառերը, օրինակ՝ տնկել, պայտել, շարել,վարել, փորել, խոսել, հոսել, շիկնել, քնել, խառնվել, պառկել։
2. Փորձիր նկարագրել պապին: Նա կանաչ աչքերուվ է։ Սպիտակ խուճուճ մազերով է։ Նա 63 տարեկան է։ Նրա անունը Իշխան է։ Նա բարձրահասակ է։ Նաև նա ունի երկար մորուք և նա սիրում է մանկական մուլֆիլմեր։
3. Գրիր շարադրություն քո պապիկի կամ պապիկների մասին, աշխատանքդ վերնագրիր և առանձին տեղադրիր բլոգում:
4. Իմ պապիկի անունը Սարգիս է։ Նա 70 տարեկան է։ Ես նրան շատ եմ սիրում։ Իմ պապիկը շատ բարի է, հոգատար։ Նա ապռում է Մոսկվայում։ Ես նրան շատ կարոտում եմ։