Robinson Crusoe as a young man loved to sail to distant lands. His father did not approve of Robinson as a sailor but let Robinson make his own decisions.

Robinson Crusoe wanted to become a sailor. He went on his first voyage at the age of nineteen. It was a disastrous journey; there was a heavy storm and the ship was wrecked. Robinson survived but did not go home. He went to Brazil. There he became a farmer.

In time, Robinson Crusoe made a lot of money in Brazil. This he re-invested in other businesses.

One day Robinson Crusoe had to go to Africa on business. On the way, there was another storm like the one on his first journey. This time the storm was more fierce; his ship was wrecked and Robinson Crusoe was washed to a lonely, uninhabited island.

Robinson Crusoe explored the island for any sign of human life; there was none. With great difficulty, Robinson built a home. His expertise in farming helped; he started growing rice and barley. For meat, he hunted the wild goats. Robinson Crusoe tamed a few of these goats for milk, from which he learnt to make butter and cheese.

Twenty six years passed in this lonely way for Robinson Crusoe. He craved for company. One day, he saw footprints on the beach; instead of being happy, Robinson was scared having been alone all these years. Robinson had made sharp weapons, which he now carried around for self defence. He also had a gun which he had preserved and kept since the time he was shipwrecked.

For many days Robinson Crusoe saw nobody, but one evening he saw about a dozen men. They were eating other humans. They were cannibals from a nearby island. The cannibals left the island after a few days.

Robinson Crusoe felt safe but he knew the cannibals would come back. One morning Robinson saw the wreck of a ship. He ran to it and saw that it was a Spanish ship and in it was a survivor – a middle aged man.

Robinson Crusoe took the man to his hut, gave him some food and water. Once the man recovered his health, he helped Robinson Crusoe with his work Robinson called the man Friday as he had been rescued on a Friday.

Friday did not know English but as time went by he learnt a few words, enough for basic communication. One morning, Robinson Crusoe found friday missing; he suspected that the cannibals were back and had captured him.

He went in search of Friday and found him just before the cannibals were about to kill him. He rushed into their midst firing at all the cannibals and killing them. Friday was safe.

Robinson Crusoe and Friday found the boat of the cannibals. They decided to sail back to Brazil, where Robinson had left his business. They carried enough food and water and set sail to Brazil. Robinson Crusoe had spent thirty five years in the island.

Robinson and Friday reached Brazil. Robinson Crusoe got several thousand pounds from the trustees of his estate. Friday remained with Robinson Crusoe helping him in his estate.

(Անծանոթ բառեր)

Uninhabited island- անմարդաբնակ կղզի

Missing-անհայտ կորած

Decisions-որոշում կայացնել

Heavy-ծանր

Difficulty- դժվարություն

Արդախել-տապալվել, կործանվել։

Արդակ-արդուկ, հարթ։

Արդ եվս-հենց հիմա։

Արդյան-ած, Արդի։

Արդու-Արդի։

Արդված-ձև, հորինված։

Արենագույն-ած, արյան գույնի, արնագույն։

Արևմար-գ․ մայրամուտ։

Խաղը պատրաստել էին Մարիա Վաթյանը Մարիաննա Խաչատրյանը և Մերի Գրիգորյանը։

Ինչպես խաղալ. սա ռուսական խաղ է, որ մեզ է հասել խորհրդային անցյալից:
Խաղացողները բաժանվում են երկու խմբերի՝ «կազակների» և
«ավազակների»: Պայմանավորվում են, թե որ տարածքում են խաղալու:
«Ավազակները» գաղտնի բառ են մտապահում, ապա փախչում են և իրենց
ճանապարհը սլաքներով նշում փողոցի ու շինությունների վրա: Սկզբում
նրանք փախչում են խմբով, իսկ այնուհետև բաժանվում են: «Կազակների»
առաջադրանքն է սլաքներով գտնել «ավազակներին»: Յուրաքանչյուր
«ավազակին» «կազակները» «բանտ» են տանում և փորձում են իմանալ
գաղտնի բառը: «Կազակները» հաղթանակ են տանում, երբ իմանում են
գաղտնի բառը կամ գտնում են բոլոր «ավազակներին»:
Ինչ հատկություններ է զարգացնում. Հետախույզի հիմնային
կարողություններ, տեղանքում կողմնորոշվելու և մտերիմներին
չդավաճանելու ունակություն:

Հանս Քրիստիան Անդերսեն
Լուցկիներով աղջիկը

Գիրք կարող ես ընտրել ինքնուրույն քո նախընտրած գրադարանից, կարող ես օգտվել նաև «Տիգրան Հայրապետյան» գրադարանի առաջարկած ամանորյա ուսումնական մեդիափաթեթից։ Աշխատանքդ տեղադրիր բլոգում։

Կար մի աղջիկ։ Նա միայնակ էր։ Չուներ հայրիկ, մայրիկ, քույր կամ եղբայր։

Դրսում ցուրտ էր, որովհետև ձմեռ էր։ Այդ աղջիկը բոբիկ էր քայլում, երբ տնից դուրս էր գալիս։ Հագնում էր իր մայրիկի հին կոշիկները, որոնք շատ մեծ էին, այդ պատճառով մի օր վազելուց նա կորցրեց կոշիկները, որովհետև նա վախեցած փախնում էր կառքից փորձելով կտրել փողոցը։ Այդպես նա կորցնում է իր մայրիկի կոշիկի մեկը, իսկ մյուս կոշիկը մի տղա խլեց հայտարարելով, որ այդ կոշիկը կդառնա նրա ապագա երեխայի օրօրոցը։ Ահա ինչու էր աղջիկը բոբիկ թափառում։ Նրա ոտքերը մրսում էին և դրանից նրա ոտքերը կպտեցին և կարմրեցին։ Նա խեղճ և աղքատ էր։ Մի օր նա իր գրպանից գտավ մի տուփ լուցկի, գնաց նստեց անկյունում և վառեց լուցկիներից մեկը։ Աղջիկը լուցկին ձեքի ափով ծածկեց, որ քամին չհանգցնի։ Այդ փոքրիկ լուցկին նրան շատ օգնեց նույնիսկ այդ փոքրիկ լուցկին նրան տաքացրեց։ Այն շատ հետաքրքիր լուցկի էր, որովհետև նրան թվում էր թե նստած է մեծ վառարանի դիմաց և տաքանում է։ Աղջիկը ուզում էր իր ոտքերն էլ տաքանան, բայց լուցկին հանգեց։ Նա էլի լուցկի վառեց։ Երկրորդ լուցիկն երբ վառեց տեսավ մի սենյակ, որի սեղանի վրա կար ուտելիք, որը նա չուներ, կար խնձորներով նկարած ափսե։ Լուցկին հանգավ և խեղճ փոքրիկ աղջիկը մնաց առանց լույս։ Աղջիկը ևս մի լուցկի վառեց։ Ու այդ լուցկին նրան ցույց տվեց, որ նա նստած է մի մեծ տոնածառի մոտ, այն շատ գեղեցիկ էր նրա վրա գեղեցիկ մոմեր էին վառվում։ Այդ պահին աղջիկը ուզում էր մոտենալ տոնածառին բայց, լուցկին հանագավ նրա համար ամենա լավ պահին։ Այդ երեք լուցկիների լույսը բարձրացավ վերև և այդ լուցկիները դարձան աստղեր, որոնցից մեկը շողք էր տալիս և սլանում էր ամբողջ երկնքով լուսավոր հետք թողնելով իր ետևից։ Կար մի տատիկ նա շատ էր սիրում այդ աղջկան և նա ասում էր, որ եթե տեսնում ես, որ աստղը երկնքով ման է գալիս ապա դա նշանակում է, որ ինչ, որ մեկի հոգին գնում է Աստծո մոտ։ Աղջիկը ման էր գալիս և միամիտ տեսավ այդ տատիկին և ասաց։ -Տատիկ վերձրու ինձ քեզ մոտ։ Նա այնքան էր ուզում տատկին պահել իր մոտ, որ չխկացրեց բոլոր լուցկիները և նրանք շլացուցիչ բռնկվեցին։ Տատիկն աղջկան իր գիրկն առավ և միասին բարձրացանան Աստծո մոտ։ Մարդիկ տեսան մահացած տատիկին և աղջկան և ասացին։ -Հետաքրքիր է ին՞չ հրաշքներ է նա տեսել, ինչ գեղեցկության մեջ են Տատիկի հետ անցկացրել Նոր տարին։