Հովհաննես Թումանյանը շատ հնարամիտ էր և միշտ հնար էր գտնում։ Նա ամռանը միշտ գնում էր իր գյուղը։ Նա շատ ընկերասեր էր և նա բոլորին խորհուրդ էր տալիս և շփվում բոլորի հետ։ Մի օր նա տեսավ, որ գյուղացիները վիճում են։ Նրանք վիճում էին նրա համար, որ ո՞վ է տանելու անասուններին սար արածելու։ Ու ոչմեկ իր անասունին սար չէր տանում արածի։ Ու նրանք մտածեցին, որ Հովհաննես Թումնյանը նրանց կոգնի և նրանք մարդ ուղղարկեցի Թումանյանի ետևից։ Թումանյանը 3 ձիավորով եկավ։ Ու նա ասաց․ Տղերք գնացեք հանգստացեք, որ գնանք սար արածենք։- Լավ ասացին տղաները և գնացին հանգստանալու։ Մինջ նրանք հանգստանում էին Թումանյանը գնաց սար և անասուններին արածեց։ Այդպես Հովհաննես Թումանյանը լուծեց գյուղացիների վեճը։
Մարիաննա Խաչատրյանի բլոգ 