Հովհանես Թումանյանի հայրիկի անունն է Թադևոս։ Նա նույն գյուղի քահանան էր։ Հովհանես Թումանյանը ասում է, որ նրա ամենա լավ ունեցած մարդը նրա հայրիկն էր։ Քանի, որ Հովհանես Թումանյանը նրան շատ էր սիրում։ Նրա հայրը շատ բարի և ազնիվ մարդ էր։ Նա չափազանց ընկերասեր էր մարդասեր էր և առատաձեռն նաև զվարճաբան։ Նա միշտ չէր, որ նա լուրջ էր։ Նա քահանա էր բայց սիրում էր ձի քշել։